ควันหลงหลังตรุษจีน (๑๘.)

[หนึ่งวันหลังตรุษจีน]
วันตรุษจีน เป็นวันพญาวัน ที่ทุกคนมารวมตัวกัน
ทำกิจกรรมต่าง ๆ ร่วมกัน ทั้งกิน ทั้งเที่ยว
ชื่นมื่น
หลังจากนั้น 1 วัน เหมือนเทศกาลอื่น
ญาติพี่น้อง ที่เคยมารวมตัวกันก็แยกย้ายกัน
ไปประกอบอาชีพ และใช้ชีวิตกันตามปกติ
ตามวิถีของตน
ทุกอย่างเข้าสู่สภาวะปกติ

[ของไหว้บรรพบุรุษ]
หลังไหว้บรรพบุรุษ ของที่เซ่นไหว้
หรือเหลือก็จะแจกจ่ายให้ญาติพี่น้อง
คนละถุงสองถุง
ผมได้มา เก็บไว้ทานหลายมื้อสบายเลย
มื้อนี้จัดเต็มให้คุณแม่
มีไก่ต้ม ต้มจืดหน่อไม้ ก๋วยเน็กเป็นตัวชูโรง
เครื่องเคียงก็มีแตงกวา มะละกอฮอลแลนด์
กับแป๊ะก๋วยไม่มีน้ำตาล หนืด ๆ ครับ ไม่รู้ใส่อะไร
จัดเต็มให้คุณแม่อีก 1 มื้อ
ก๋วยเน็กอร่อยถูกปาก ทานหมด
แตงกวา วันนี้คุณแม่ทานหมดทั้ง 3 แว่นเลย

[ทานข้าวไม่ลง]
กับข้าวที่ทำให้ท่านทานข้าวสวยได้
เห็นจะมีแกงแค แกงเผ็ดเน้นมะเขือ
แกงผักเสี้ยง แกงผักกาด คือ แกงผักออกเมืองหน่อย
ถ้าเป็นอย่างอื่น ท่านจะกลืนข้าวสวยไม่ลง
วันนี้มีกับข้าวหลายอย่าง เวลาตักข้าว
ท่านก็ต้องคายออก พาร์กินสัน ทำให้กลืนไม่ลง
น่าจะเป็นที่จิตใจด้วย คงเชื่อว่าเป็นของแสลง
คุณน้าอีกท่าน ที่ผมมักพาคุณแม่ไปเที่ยวหา
ก็บ่นเรื่องกับข้าว
เพราะเฟ้นหาของอร่อยให้ทาน ก็ทานได้ 3 คำ
คุณแม่แอบบ่นว่า คุณน้าป้อนเร็วไป เคี้ยวไม่ทัน
แต่ท่านไม่กล้าบอกคุณน้าเอง
สงสัยต้องไปบอกคุณน้าซะหน่อยแล้ว

ใช้หลักธรรม "หมื่นรู้มิสู้ปล่อยวาง" ดึงผมขึ้นมา (๑๗.)

[นึกถึงเรื่องที่เล่าไป]
ย้อนกลับไปดูเรื่องที่เคยเล่าไป
รู้สึกว่าอยู่ในหลุมความทรงจำในอดีต
หลุมที่ฉุดไม่ให้ผมปล่อยวางความรู้สึกในอดีต
คุณแม่ท่านปล่อยวางไม่ได้
เพราะลืมแล้ว นั่นเป็นธรรมชาติที่แก้ทางยา
แต่ผู้ดูแลคุณแม่ ต้องปล่อยวางให้ได้ แก้ทางใจ
เพื่อจะได้ก้าวต่อไป
ก้าวไปในฐานะผู้ดูแลคุณแม่
ไม่งั้นก็เหมือนติดหล่มลึกที่ตนเองวางไว้
นั่งทบทวนก็เห็นได้ว่าตนเองยึดติดกับตัวตนเก่า
แน่นอนว่า เป็นทุกข์
เพราะปล่อยวางตัวตนเดิมไม่ได้ ยังเป็นคนมีอดีต

[คิดได้ในวันตรุษจีน]
ในวันตรุษจีน เป็นวันไหว้บรรพบุรุษ
ทำให้นึกย้อนไปถึงผู้คนมากมาย
ทั้งที่ล่วงลับไปแล้ว และผู้อยู่ในสังคมผู้สูงอายุ
มีเรื่องราวให้เรียนรู้มากมาย
แต่ทุกความรู้มิสู้ปล่อยวาง สอดคล้องหลักธรรมทางพุทธ
คุณอาที่ท่านสนใจเรื่องสติ ก็เล่าว่าต้องเจริญสติ
คุณอาอีกคนบอกว่าต้องปล่อยวาง
แล้วนึกไปถึงเรื่องราวเกี่ยวกับผู้สูงอายุที่เคยทำงานด้วยมากมาย

[นั่งมองตัวเอง]
พอทบทวนปัญหาของตนเอง
กับเรื่องราว เรื่องเล่าในอดีต
เอาเรื่องที่รู้มากมายมาเทียบกัน
อาทิ ไล่ตงจิ้น เข็มทิศชีวิต หรือ ชุดประดาน้ำและผีเสื้อ
ผมว่าตนเองกำลังอยู่ในหลุม และยังไม่ตากายขึ้นมา
เสมือนถูกพันธนาการด้วยความรู้สึกว่ามีตัวตนในอดีต
รู้สึกยังยึดติด ยึดมั่น และไม่ปล่อยอดีตไป
หากจะหลุดจากหลุมที่ว่าก็ต้องปล่อยวาง
การปล่อยวางเป็นเครื่องมือที่จะทำให้ผม
หลุดจากตัวตนในอดีต
เริ่มต้นจากเจริญสติครับ คืนนี้
และหวังใจว่าจะ "ปล่อยวาง" ได้ในเร็ววัน

แม่ล้ม ผมก็ล้ม

กลับเข้า blogger.com เมื่อ 2 มกราคม 2560
พบ notification

แล้วก็ทำการเปลี่ยน 2 เรื่อง
หัวข้อบล็อก
การจัดการความรู้ (KM)
-> แม่ล้ม ผมก็ล้ม
คำอธิบายบล็อก
IDENTIFICATION, ACQUISITION, DEVELOPMENT, TRANSFER, UTILIZATION
-> เพื่อแบ่งปันประสบการณ์ที่ผันตัวเองเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุก่อนปี 2560 อย่างไม่ทันตั้งตัว
http://article-thaiall.blogspot.com/